Наврӯзи хуҷастапай, ки аз ҷашнҳои қадимиву мардумии тоҷикон аст, таърихан Соли нави миллӣ ба ҳисоб рафта, оғози баҳору фасли кишту кор, эҳёи табиат ва ҷашни файзу кушоишҳо мебошад. Ин иди мардумӣ асрҳо боз бо хушҳоливу фараҳ истиқбол гирифта шуда, дар он бисёр анъанаву русуми аҷдодӣ инъикос меёбад. Рушди бесобиқаи Наврӯз ба давраи Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон рост омада, маҳз дар ҳамин давра овозаву шӯҳрату он дучанд гардид, таърихаш амиқан омӯхта шуд ва бо ташаббуси Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ин ҷашн бо унсурҳои ваҳдатофариниву инсондӯстонааш мақоми ҷаҳонӣ касб кард.
Наврӯз ягона иди миллие мебошад, ки бо шукӯҳу шаҳомати хоса таҷлил гардида, рамзи дӯстиву рафоқат, ҳамдиливу Ваҳдат, таҷассуми фарҳанги баланди мардуми тоҷик ба ҳисоб меравад.
Имрӯз, 20 марти соли равон кормандони Вазорати тандурустӣ ва ҳифзи иҷтимоии аҳолии Ҷумҳурии Тоҷикистон ҷашни байналмиллалии Наврӯзро дар Муассисаи давлатии Осоишгоҳи собиқадорони ҷангу меҳнати “Харангон” дар сатҳи баланд таҷлил намуданд.
Дар саҳни осоишгоҳи мазкур гӯшаҳои наврӯзӣ ташкил гардида, дар онҳо унсурҳои Наврӯз – ҳафтсину ҳафтшин, таомҳои баҳорӣ, асбобу олотҳои мардумӣ, сару либоси миллӣ, гулдӯзиҳо, зарфҳои қадима ва дигар ашёҳои заруриро ба намоиш гузоштанд. Ҳар як гӯша фарогири дастовардҳои ҳунарҳои мардумии минтақаҳои кишвар – бозгӯкунандаи русуми аҷдодӣ ва маҳорати баланди ҳунармандон буд.
Дар ин ҷашни бошукӯҳ роҳбарияти Вазорати тандурустӣ ва ҳифзи иҷтимоии аҳолӣ, Агентии давлатии ҳифзи иҷтимоии аҳолӣ ва зерсохторҳои он, сардорони марказҳои ҷумҳуриявӣ, намояндагони Ташкилоти умумиҷаҳонии тандурустӣ ва Хазинаи кӯдакони СММ (ЮНИСЕФ) дар Тоҷикистон иштирок намуданд. Баъд аз сайри наврӯзӣ, ки роҳбарияти вазорат ва меҳмонон гӯшаҳои наврӯзиро тамошо карда, бо намунаҳои ҳунарҳои мардумӣ шинос шуданд, муовини якуми вазири тандурустӣ ва ҳифзи иҷтимоии аҳолӣ Ғафур Муҳсинзода ҳозиринро бо Иди байналмилалии Наврӯз табрик намуда, ба ҳамагон барору комёбиҳои нав ба нав таманно дошт. Зикр гардид, ки Наврӯз – иди аҷдодии тоҷикон, пайвандгари қалбҳову кишварҳо буда, дар арсаи ҷаҳонӣ фарҳанги баланди инсонпарваронаи мардуми моро муаррифӣ менамояд.
Дар идомаи чорабинии идона дар пайравӣ ба ташаббусҳои ғамхоронаи Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аз ҷониби роҳбарияти вазорат ба як қатор ниёзмандон ва кӯдакони ятим сару либос тақдим карда шуд.
Маҷмӯан, Наврӯзи байналмилалиро аҳли Вазорати тандурустӣ ва ҳифзи иҷтимоии аҳолӣ дар сатҳи зарурӣ, бо риояи анъанаҳо ва унсурҳои ниёгониаш таҷлил намуданд.