Имрӯз, 1 декабри соли равон Конференсияи 71-умини солонаи илмӣ-амалии Муассисаи давлатии таълимии «Донишгоҳи давлатии тиббии Тоҷикистон ба номи Абуалӣ ибни Сино» бо иштироки олимону табибони варзидаи ватаниву хориҷӣ дар мавзуи
Мақолаҳо
Дар шароити феълии раванди ҷаҳонишавӣ, ки баъзан аз сабаби буҳронҳои амиқи идеологӣ истиқлолияти иддае аз кишварҳо зери хатар қарор дорад, ҳар як фарди ҷомеаи моро зарур аст, ки ҳамеша бо соҳибватан будан ифтихор намояд ва ин ифтихорро бо кору амали худ дар роҳи бунёди фардои ободу дурахшони Ватан собит созад.
Гелминтозҳо – гурўҳи калони бемориҳои паразитӣ буда, дар бисёр мавридҳо вазъи саломатии инсонро инъикос менамоянд. Гелминтозҳо, ё кирмҳои паразитӣ дар узвҳои бадани инсон муфтхўрӣ намуда, маъмулан дар узвҳои ҳозима ҷой мегиранд. Дар Ҷумҳурии Тоҷикистон соли 2018 дар давоми 8 моҳ 26900 ҳодисаи бемориҳои гелминтӣ (292,4 нафар дар 100.000 аҳолӣ) ба
Мусоҳибаҳо
Узр, дар инҷо мақолаҳо вуҷуд надоранд !
Шумо метавонедбо мо дар тамос бошедбарои ҳал кардани мушкилӣ !
Ё метавонед ба саҳифаи Асосӣ баргардед !